Spelregels voor hockey

Basisregels bij wedstrijden

Voor hockeywedstrijden gelden er een aantal basisregels:

• Volwassen hockey teams altijd in teams van 11. Bij jeugdteams komt het wel eens voor dat de teams kleiner zijn en gelden er in sommige gevallen ook andere regels.

• Iedere speler speelt met een eigen stick. Ze mogen alleen met de binnenkant van die stick de bal spelen, niet met de buitenkant. De buitenkant wordt ook wel de bolle kant genoemd.

• Het is verplicht voor spelers om tijdens iedere wedstrijd een bitje en scheenbeschermers te dragen voor de veiligheid.

• Een doelpunt is geldig wanneer de aanvallende partij de bal binnen de cirkel, ofwel het doelgebied, raakt en hierna volledig over de doellijn gaat.

• Over het algemeen duurt een hockeywedstrijd 70 minuten. Die 70 minuten worden verdeeld in vier delen van 17,5 minuten, ook wel kwarten genoemd. Na de eerste en derde kwart is er een pauze van 2 minuten. Na de tweede kwart volgt er een rust van 5 minuten. Internationale hockeywedstrijden duren 60 minuten, met vier kwarten van 15 minuten.

• Bij hockey is er geen blessuretijd. In het geval van een blessure of een speler die een kaart krijgt, wordt de tijd stopgezet door de scheidsrechter.

Groene, gele en rode kaarten

Een scheidsrechter kan bij overtredingen tijdens wedstrijden drie verschillende soorten kaarten uitdelen:

De groene kaart: Een speler die een groene kaart krijgt, is verplicht om 2 speelminuten af te koelen buiten het speelveld. Dit betekent dat het team van deze speler 2 minuten lang speelt met een speler minder. Krijgt een speler 2 groene kaarten, dan wordt dit een gele kaart, tenzij de speler de kaart krijgt in een functie van aanvoerder.

De gele kaart: Krijgt een speler een gele kaart, dan moet hij of zij ook het veld verlaten. Maar nu niet voor 2 minuten, maar voor minimaal 5 minuten of zelfs 10 minuten bij een heftige overtreding. Krijgt een speler 2 keer een gele kaart, dan wordt dit gezien als een rode kaart, tenzij de speler de kaarten ontvangt in de rol van aanvoerder.

De rode kaart: Een rode kaart wordt gegeven wanneer een speler een ernstige overtreding begaat. Dit betekent dat de speler definitief het veld moet verlaten voor die wedstrijd. Dit komt bij hockey eigenlijk nauwelijks voor.

De scheidsrechter en het aantal wissels

Een hockey wedstrijd wordt altijd gefloten door 2 scheidsrechters, die beiden aan één kant van het veld staan. Ieder scheidsrechter beslist over het spel op zijn of haar helft. Bij hockey mogen teams gebruik maken van een onbeperkt aantal wissels per wedstrijd. Deze regel wordt ook wel interchange genoemd. De speler die het veld in gaat, mag pas echt het veld inlopen wanneer de speler die gewisseld wordt uit het veld is. Het wisselen gebeurt bij de middellijn van het speelveld.

De bal spelen

Bij de sport hockey mag je de bal op vier manieren spelen:

• Met een slag: De slag is een zwaaiende beweging van de stick tegen de bal.

• Met een push: Een push is een duwbeweging die je maakt met je stick tegen de bal.

• Met een flats: Een flats is een techniek die eigenlijk tussen een slag en push in zit.

• Met een scoop: Bij een scoop maak je een scheppende beweging met je stick, waardoor de bal omhoog gaat.

Iedere speler mag de bal omhoog spelen met een push of scoop, zolang dit niet kan leiden tot gevaarlijk spel. De bal is immers erg hard, die krijg je liever niet in je gezicht. Als een speler de bal omhoog speelt richting een tegenstander op afstand binnen 5 meter, dan geldt dit als gevaarlijk spel. Mocht de tegenstander op de bal of de aanvaller inlopen, zonder de intentie om de bal met de stick te raken, dan wordt hij of zij bestraft voor gevaarlijk spel. Spelers mogen de bal in het veld niet met opzet omhoog slaan met een flats of een slag. Of dit wel of niet het geval is, wordt door de scheidsrechter bepaald. Technisch gezien is een flats een slag, wat betekent dat een hoge flats alleen op een doel gespeeld mag worden. Een schot op het doel mag ook omhoog worden gespeeld door middel van een slag, zolang dit niet gevaarlijk is voor een tegenstander.

Overtredingen en fouten

Twee veelvoorkomende overtredingen bij hockey zijn shoots en afhouden. Bij een shoot komt de bal tegen de voet, het been of een ander lichaamsdeel van een speler. Wat de scheidsrechter hiermee zal doen, is afhankelijk van de plek waar een speler de shoot maakt:

• Bij een shoot in de cirkel geeft de scheidsrechter een strafcorner

• Als de shoot een doelpunt voorkomt, krijgt de tegenstander een strafbal

• In alle andere gevallen geeft de scheidsrechter een vrije slag of voordeel, dus gewoon doorspelen

Bij afhouden is er sprake van het belemmeren van de tegenstander bij het spelen van de bal. Je houdt diegene dus van de bal af, terwijl hij of zij er eigenlijk wel bij kon. Deze overtreding wordt door de scheidsrechter bestraft met een vrije bal of een strafcorner, afhankelijk van de plek waar de overtreding wordt gemaakt.

Een strafcorner: Een strafcorner is een straf voor het verdedigende team. Het geeft het aanvallende team een grote kans om te kunnen scoren. Een strafcorner wordt door de scheidsrechter toegekend wanneer:

• Een verdediger in zijn of haar cirkel een opzettelijke overtreding maakt, waarbij er geen doelpunt wordt voorkomen.

• Een verdediger een opzettelijk overtreding maakt in zijn of haar 23-metergebied, buiten de cirkel.

• Een speler opzettelijk de bal over de eigen achterlijn speelt.

Bij een strafcorner speelt het aanvallende team de bal vanaf het strafcornerstreepje op de achterlijn. De bal moet vervolgens eerst buiten de cirkel gebracht worden, hierna mag het aanvallende team scoren. Het eerste schot dat ze nemen mag niet hoger eindigen dan de plank in het doel wanneer het geslagen of geflatst wordt. Een push mag wel hoger dan dit worden gemikt.

De strafbal: Een strafbal is eigenlijk redelijk vergelijkbaar met een penalty in een voetbalwedstrijd. De speler die de strafbal neemt, mag 1 keer vanaf de stip op het doel pushen. Er is geen rebound of tweede kans, het moet dus meteen goed gaan.

Je krijgt een strafbal wanneer:

• Een verdediger opzettelijk een overtreding maakt in zijn cirkel tegen een tegenstander die in balbezit is.

• Een verdediger opzettelijk een overtreding maakt, waardoor een tegenstander niet in balbezit kan komen.

• Een verdediger een opzettelijke of onopzettelijke overtreding maakt in zijn of haar cirkel, waardoor hij of zij zeker een doelpunt voorkomt.

De shoot-out: Een shoot-out is een 1-op-1 duel tussen een speler en een keeper. Er worden alleen shoot-outs genomen wanneer er na gelijkspel een winnaar moet worden bepaald. Een shoot-out komt in de reguliere speeltijd dus eigenlijk nooit voor. De aanvaller rent vanaf de 23-meterlijn richting het doel. Hij of zij probeert binnen 8 seconden te scoren. Binnen die 8 seconden mag de speler meerdere doelpogingen doen, zolang de bal in het spel en in het veld blijft.